Ruimte geven of ruimte laten?
Samenwerken in de gezondheidszorg? Dat roepen we al jaren. Maar doen we het ook écht?
Als we echt werk willen maken van duurzame samenwerking in de gezondheidszorg, moeten we een fundamentele vraag durven stellen: geven we ruimte, of laten we ruimte?
Van ruimte geven naar ruimte laten
Te vaak is samenwerking nog een optelsom van goedbedoelde initiatieven, waarin we elkaar ‘de ruimte geven’ binnen de lijntjes die we zelf getekend hebben. Maar ruimte geven impliceert dat jij bepaalt wat de ander mag. Ruimte láten vraagt iets anders: vertrouwen. En precies daar begint gelijkwaardigheid.
Daarom is het tijd voor een andere beweging: van organiseren naar faciliteren. Van sturen naar steunen en ruimte laten. Zodat mensen zich in de gezondheidszorg weer mens voelen, en meer medemens kunnen zijn. Voor de ander, maar ook voor zichzelf.
Gelijkwaardig is niet hetzelfde
In mijn werk zie ik dagelijks hoe belangrijk het is dat mensen hun rol goed kennen én ernaar kunnen handelen. Cliënt, medewerker, beleid, ondersteuning – elke rol is anders, maar even waardevol. Gelijkwaardig betekent dus niet dat iedereen hetzelfde is, maar: ieder doet wat past bij zijn of haar positie, met evenveel zeggenschap en respect. Wie het weet, mag het zeggen! Of beter: wie het weet, moet het zeggen!
Dat vraagt om duidelijkheid. Om echt naar elkaar luisteren. En om het lef om controle los te laten. Want als alles in beton gegoten blijft, kan niets bewegen. Dan blijven we hangen in systemen, terwijl we juist menselijker willen organiseren.
Ruimte ontstaat door los te laten
In plaats van nog meer structuren te bouwen in en om de gezondheidszorg, geloof ik in de kracht van heldere rolverdeling en het creëren van ruimte waarin mensen verantwoordelijkheid durven nemen. Dat begint klein: bij de vraag wat laat ík los, zodat een ander kan groeien?
Denk aan een leidinggevende die stopt met invullen voor het team, en start met vragen: “Wat hebben jullie nodig om te bloeien?” Dát is ruimte laten.
Of het nu gaat om de verpleegkundige, de beleidsmaker op afstand of de ondersteunende dienst die vaak onzichtbaar blijft – iedereen speelt een rol in het geheel. Als we elk van die rollen serieus nemen, kunnen we samenwerken aan iets groters dan de som der delen. Integraal als vanzelfsprekend.
Organiseren met hart én hoofd
Vanuit mijn aanpak HartZakelijk help ik organisaties om weer in verbinding te komen met hun bedoeling, holistisch. Door de klantreis, medewerkersreis en ondersteunende processen naast elkaar te leggen, ontstaat inzicht. En vanuit dat inzicht kun je bouwen aan organisaties die wendbaar, flexibel, mensgericht en toekomstbestendig zijn.
Niet door harder te werken, maar door slimmer te ondersteunen. Niet door meer regels, maar door meer vertrouwen. Want de echte versnelling zit vaak in het loslaten van oude reflexen.
Tijd voor een andere manier van kijken
De gezondheidszorg – en ook het sociaal domein – staan voor complexe uitdagingen. Budgetten krimpen, de vraag neemt toe. Maar de oplossing zit niet alleen in meer mensen of meer geld. De oplossing zit in anders kijken. In erkennen wat er al is, en wie er al staat.
Dus: durven we het aan om elkaar niet alleen ruimte te geven, maar vooral ruimte te láten?
Ik geloof dat het kan. Sterker nog: ik zie het elke dag gebeuren. Wil jij ontdekken hoe jouw organisatie ruimte kan laten ontstaan? Neem contact met mij op voor inspiratie of samenwerking. Samen geven we richting aan verandering.
